Wat achter ons ligt en wat voor ons ligt zijn kleine zaken vergeleken met wat in ons ligt.
– Ralph Waldo Emerson
In het diepst van de winter leerde ik eindelijk dat er een onoverwinnelijke zomer in mij schuilging.
– Albert Camus
Ken je die ervaring? Dat je woorden, een inzicht, een beeld, een aanwijzing of een droom invallen waarvan je onmiddellijk weet: dat heeft extra betekenis. Dit is niet zomaar een inval uit mijn hersen-databank, maar een zinvolle boodschap die om extra aandacht vraagt. Ik heb die ervaring al mijn hele leven. Dan vallen er uitspraken uit mijn mond, die ik niet tevoren bedacht heb maar extra betekenis blijken te hebben; voor mezelf, of voor mijn cliënten. Of ik word toegesproken en dat blijkt een suggestie, of sterker een dringend advies om iets te doen of te laten. Diegenen die me al langer volgen weten dat ik dit proces heb benoemd als ‘innerlijke gids’. Ik voel me door hem/haar/het geleid en gedragen.
Uit ervaring heb ik het vermoeden gekregen dat iedereen die innerlijke gids heeft, maar dat sommigen daar helemaal geen aandacht aan besteden en dan ook niet weten dat zij daar ook over beschikken. Een interessante vraag is : wie of wat is die innerlijke gids? Is het een (aangeboren?) deel van je geest of ziel? En zo ja, moet je die dan ontwikkelen? Of is het een instantie die je van buitenaf begeleidt? Die deel uitmaakt van de transcendente wereld? Dat geloof ik. In de geestelijke, religieuze en spirituele tradities bestaan er vele namen voor deze gids: bescherm- of begeleidingsengel, heilige geest, goddelijke inwoning, thought adjuster, en zo meer. Soms presenteert deze zich als (de naam van) een overledene.
Een innerlijke gids komt altijd via je intuïtie binnen, maa niet elke intuïtie is afkomstig van je innerlijke gids. De gids is altijd afkomstig uit de transcendente, onzichtbare wereld; de intuïtie soms evenzo, maar kan ook afkomstig zijn uit het non-lokale, niet persoonlijke bewustzijn (de noösfeer of het collectieve bewustzijn). Hoe kun je onderscheid maken tussen je gids en je intuïtie enerzijds en een wijsheid of inzicht dat vanuit je ervaring voortkomt anderzijds? Dat onderscheidt kun je maken aan de hand van de gevoelens waarmee die invallen gepaard gaan. In het geval van je innerlijke gids is er altijd een gevoel van openbaring: een absolute zekerheid over de waarheid van de boodschap. Bij intuïtie is dat gevoel wat minder sterk maar ook aanwezig. Kenmerkend voor de boodschappen van je gids en je intuïtie is dat ze eigenlijk altijd heilzaam zijn, al blijkt dat niet altijd direct. Ze kunnen aanvankelijk heel ongemakkelijk overkomen – bijvoorbeeld stellen dat je een bepaalde keuze moet maken die je liefst uit de weg wilt gaan.
Mocht je niet bewust zijn van je gids, dan loont het de moeite daarnaar op zoek te gaan. Je kunt bijvoorbeeld terugspoelen in je leven en nagaan welke besluiten in je leven heel wezenlijk waren en een heilzaam effect hebben gehad. Was daarbij een gids in het spel? Of ontdek je dan dat er momenten waren in je leven waarin je je innerlijke gids hebt genegeerd? En wat daarvan de gevolgen waren. Ook kun je afgaan op je wijsheid, of je diepste inzichten, en nagaan hoe je daaraan gekomen bent. Of kijk eens aandachtig in de spiegel.
Hoe dit zij, het loont de moeite je gids op het spoor te komen – het versterkt je gevoelens van eigenwaarde en dankbaarheid. Je gids geeft soms heel concrete adviezen, bijvoorbeeld hoe je moet stemmen bij verkiezingen. Ook maatschappelijk is de gids van belang. Als meer mensen, met name leidinggevenden in het bedrijfsleven en politici in contact zouden staan met hun gids, zouden we nu in een betere wereld leven.
