Verbijstering

You are not your mind
(Eckhart Tolle, The Power of Now)

In mijn vorige blog beschreef ik hoe mijn woede en verontwaardiging mijn spiritueel ontwaken in de weg staat. Doordat ik mijn woede en verontwaardiging niet wil opgeven, blijven ze deel uitmaken van mijn identiteit, waardoor ik de overgang van ik-bewustzijn (het bewustzijn van mijn uniek zijn) naar zelf-bewustzijn (het ik-loos gewaar zijn) niet kan maken. Maar daar over doordenkend kwam ik tot een opvallende waarneming bij mezelf.

Woedend en verontwaardig kan ik zijn over zaken en mensen die ik kan begrijpen. Zo kan ik verontwaardigd zijn over de harteloosheid van ons asielbeleid, of over de laksheid waarmee de overheid in de afgelopen decennia de grote problemen waarvoor onze samenleving zich gesteld ziet voor zich uitgeschoven heeft. Maar er is een kwaad in de wereld dat veel groter is dan dat. Het is zo omvangrijk dat ik het niet meer kan omvatten, en ik constateer dat ik dan niet meer met verontwaardiging reageer, maar met verbijstering. Enkele voorbeelden van dat kwaad zijn de dictatoren en hun handelingen, nu en in het verleden: Hitler, Stalin, Poetin, Assad. Natuurlijk ken ik de redeneringen die hun gedrag lijken te verklaren, maar uiteindelijk is hun gedrag wat mij betreft onbegrijpelijk. Verbijsterend – en dan heb ik mijn ‘gewone’ reacties van woede en verontwaardiging niet meer. Ik heb er eigenlijk ook geen oordeel meer over. Voor oordeel, goed- of afkeuring, is een zeker inzicht nodig, maar dit kwaad en deze mensen gaan mijn begrip te boven.

Verbijstering en het totale onbegrip beleef ik niet als een onderdeel van mijn identiteit. Ze vagen zelfs op dat moment mijn identificatie met mijn uniek zijn weg – dat speelt op zo’n moment gewoon geen rol. Zo bezien heeft dit immense kwaad paradoxaal gezien voor mijn bewustzijn een functie – het roept momenten van ik-loos gewaar zijn op. Dat zou ook de functie kunnen zijn van dit kwaad voor ons collectieve bewustzijn. Als genoeg mensen de moed hebben om dat grote kwaad onder ogen te zien en tot zich te laten doordringen, misschien zou dan een groter deel van de mensheid hun identiteit kunnen relativeren en de stap maken naar een hoger bewustzijnsniveau. De wereld zou daar zeer mee gebaat zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *