Transformatie van negatieve gevoelens.

Hoop is ergens voor werken omdat het goed is,
Niet alleen omdat het kans van slagen heeft
.

Hoop is niet hetzelfde als optimisme
Evenmin de overtuiging dat iets goed zal aflopen
Wel de zekerheid dat iets zinvol is
Ongeacht de afloop, het resultaat.

(Václav Havel)

Op 21 september 2012 schreef ik mijn eerste blog. Dat was mijn trouwdag, en ook de dag van de vrede. Je zou kunnen zeggen dat deze dag mijn levensmotto symboliseerde: harmonie in mijn persoonlijk leven en in de wereld als geheel. In mijn persoonlijke relaties was dat toen in hoge mate gerealiseerd – helaas was dat in de wijde wereld minder het geval.

Ik ben die blogs begonnen omdat de wereld om me heen allerlei gevoelens bij me opriep waar ik eigenlijk geen raad mee wist: teleurstelling, verontwaardiging, machteloosheid. Ik kon zeker de schoonheid en de edelmoedigheid waarnemen die er ook was, maar in de wereld als geheel ging het niet de goede kant op. Ik hoef dat uiteraard niet verder toe te lichten – want dat was en is bij mijn lezers algemeen bekend. We waren daar allemaal verantwoordelijk voor: de politiek, het bedrijfsleven, de burgers (consumenten, kiezers). En intussen zat ik dus met die ‘negatieve’ gevoelens. Ik wilde niet als een mopperend, cynisch, onaangenaam mens door het leven gaan, en ook geen gevoelens opzouten die dan tot wrok en destructie zouden leiden.

Zo kwam ik dan tot het schrijven van die blogs: het leek me een creatieve manier om die gevoelens te transformeren tot een bijdrage waar misschien mijn lezers iets aan zouden kunnen hebben, en die in elk geval mezelf bevrijdde van de wanhoop. Daarbij liet ik me inspireren door het bovenstaande citaat van Havel. En ik moet zeggen, dat heeft inderdaad zo gewerkt. Bovendien bleek ik het schrijven van blogs gewoon leuk te vinden: het is een sport om genuanceerde gedachten of gecompliceerde analyses in vier-vijf alinea’s samen te vatten.

Intussen is dit het vijfhonderdste blog in het begin van het tiende jaar! Dat betekent dus meer dan 55 blogs per jaar – waaruit moge blijken dat ik er in het begin soms meer dan één per week schreef. En hoeveel lezers heb ik? Dat is moeilijk te zeggen. Er worden per maand zo’n 25.000 bezoeken geregistreerd, maar daar zit een hoop spam bij. Ik schat (in het wilde weg) dat 16.000 bezoekers een reëel beeld geeft. Als die gemiddeld 2,5 keer per maand de website bezoeken heb ik meer dan 6000 lezers. Dat is meer dan de oplage van elk van mijn boeken (op één na: Spiritueel Leiderschap). Maar al deze getallen zijn een slag om de arm.

In het begin besteedde ik het meeste aandacht aan wat er in de samenleving gebeurde – later kwam er meer aandacht voor persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit.

Hoe lang zal ik nog met deze blogs doorgaan? Ik ben er altijd goed in geweest om op te houden met activiteiten als het tijdstip daar was, om op tijd te stoppen. Je moet op het feestje weggaan als het nog leuk is. Dat moment is nog niet aangebroken, maar dat zou zomaar kunnen komen: volgende maand, volgend jaar, of bij mijn dood. De toekomst zal het leren. Volgende week zal ik, bij leven en welzijn, mijn serie over het heelal weer voortzetten.

02-05-2012. Een pastelversie van “The Scream”, door de Noorse schilder Edvard Munch, wordt op een veiling verkocht voor $ 119.922.500

2 gedachten over “Transformatie van negatieve gevoelens.

  1. Niels Pilaar

    Waarde Erik,
    Gefeliciteerd met deze volharding, die alleen al geeft moed. Ik lees je blogs altijd met interesse en ben je dankbaar voor de uitnodiging tot zelfstandig denken die er voor mij altijd in verborgen zit.
    Ik wens me dat ik nog lang van je blogs mag blijven genieten.
    Hartengroet,
    Niels

  2. Derk Hueting

    Gefeliciteerd Erik met de 500ste. Ik lees ze regelmatig. Ze zijn inspirerend, duidend, soms niet te bevatten, maar zetten altijd tot denken en overpeinzen aan. Groet, Derk

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *